Een stukje verderop, zie ik iemand aan de bar een Ice tea drinken. Nu heb ik dit al tijden niet op, maar ik zie het en ik denk: ‘Jaaa, Ice Tea!’ Ik ben met vriendin M aan het bijkletsen, zij bestelt wijn en ik dus de Ice Tea. Als het blonde meisje onze bestelling komt brengen, zie ik een rietje in mijn glas. Al mijn alarmbellen gaan rinkelen. ‘Nee, geen rietje!’, denk ik. Maar het rietje zit al in het glas, dus het is te laat voor deze keer.
Een jaar geleden zouden er bij mijn geen alarmbellen gaan rinkelen als ik een rietje in mijn glas zag. Maar sinds mijn reis naar Zuid-Amerika, ben ik bewust geworden van het ‘rietjes probleem’. Vooral in Colombia en de prachtige Galapagos eilanden werd er op dit probleem gehamerd. Je kreeg geen rietje bij je drankje en er hingen borden in de restaurants met een paar feitjes over deze plasticjes. Hier een paar op een rij:
- Restaurants gebruiken duizenden rietjes per jaar voor klanten zoals jij en ik.
- Wij gebruiken die rietjes ongeveer 10, 15 minuten?
- Als je dan nog een drankje bestelt, krijg je weer een nieuw rietje voor die 10 minuten.
- De rietjes worden weggegooid en het duurt honderden jaren voordat ze zijn afgebroken.
De eerste keer dat je geen rietje krijgt in een restaurant is het raar. Dat vond ik in ieder geval. Ik kan me dan ook voorstellen dat jij dit artikel ook raar vindt als je hier nog nooit eerder van hebt gehoord. Maar naar mate je er wat langer over nadenkt en je dit vaker tegenkomt, is het eigenlijk heel logisch. Dus bij thuiskomst van onze reis, hebben we bamboerietjes aangeschaft die je kunt wassen. En daar ben ik heel trots op 😉
Als ons drankje op is, komt het blonde meisje naar ons toe en vraagt of we nog wat willen drinken. ‘Voor mij nog een Ice Tea alsjeblieft, zonder rietje.’ Ze knikt en vraagt aan vriendin M wat ze wilt drinken. Ze bestelt een cola light. ‘Ook zonder rietje?’, vraagt het meisje. ‘Ja ook graag zonder rietje’ en vriendin M en ik glimlachen naar elkaar. Zo, dat heeft ons in een half uur alweer drie rietjes bespaard.
Op de foto hierboven, gemaakt in Brazilië aan het begin van onze reis, was ik hier totaal niet mee bezig 😉