Afgelopen week zaten we met z’n viertjes aan tafel te eten: papa, mama, Sven en ik. Iets dat niet zo heel veel voorkomt. Het ‘spectaculaire jaar 2015’ kwam natuurlijk ook even langs en ik kwam openlijk tot de conclusie dat 2015 geen makkelijk jaar is geweest maar dat ik wel echt blij ben met wat ik heb meegemaakt. Blij klinkt misschien een beetje vreemd, laat ik er ‘dankbaar’ van maken.

Het is nu ongeveer een jaar geleden en ik denk dat ik nu op een punt ben dat ik ook wel kan zeggen: als ik mijn leven zelf kon regisseren en ik mocht er dingen uithalen en terug inzetten, dan had ik het hoofdstuk kanker er zeker ingelaten.

Dit zeggende, realiseer ik me ontzettend goed dat dit voor anderen heel vreemd kan klinken. Ik mag namelijk van het grote geluk spreken dat ik kanker heb overleefd en ik weet dat helaas niet iedereen dat kan zeggen.

Mijn ouders en broertje weten dat ik persoonlijk vind dat ik heel veel eraan heb gehad, maar mijn vader stelde me die avond de vraag: “Kan je uitleggen waarom dat dan is?” En dat is dan toch wel een lastige vraag, want hoe ga je dit uitleggen? Er zijn zooooveel dingen, waar moet ik beginnen? Oke oke, ik ga mijn best doen. Want het is eigenlijk best simpel, het zijn vooral de kleine dingen.

Misschien een raar voorbeeld maar tijdens mijn chemo’s kon ik een tijd lang niet simpel de trap op rennen/stormen, iets waar ik heel heel goed in ben. (“Alsof er een kudde olifanten de trap op gaat”, sorry mam).

Maar goed, de trap op lopen was al een hele uitputting. Weet je hoe blij ik was toen ik weer een trap kon oprennen! Ja echt, lach me maar uit maar ik werd daar zo blij van. Ook heb ik een tijd lang niet kunnen fietsen. Ik weet het,  het is belangrijk om te sporten tijdens chemo’s maar in mijn ergste weken kon ik amper onder een douche stappen dus fietsen zat er al helemaal niet in. Toen ik de eerste paar keer daarna op de fiets stapte (tempo slak, maar dat geeft niet) werd ik daar zo blij van. Ja, zelfs als het regende.

Het leven wordt een stuk leuker als je ook van die mini mini dingen geniet. (En nee, dat is voor mij niet alleen de trap op stormen en fietsen, haha.) De kleine dingen waarderen is eigenlijk één van de heel veel dingen die ik heb geleerd maar misschien wel één van de belangrijkste dingen. En eigenlijk is het niet zo moeilijk om van kleine dingen te genieten, alleen staan we er niet zo vaak bij stil.