Goed geslapen – CHECK
Een tikkeltje zenuwachtig voor de sapkuur – CHECK
Om 08.00 uur gaat de wekker en om 08.30 begin ik met een glas lauw/warm water met een halve citroen. Ik ga aan de slag met mijn eerste sapje en pak alle ingrediënten. Terwijl ik ze aan het snijden ben, bedenk ik me dat dit best eens een lekker sapje kan gaan worden. Drie soorten fruit en maar één groente, iets waarvoor ik zelf niet snel zou kiezen. Het sapje kleurt fel oranje en ik heb er helemaal zin in. Ik neem een klein slokje en mijn gezicht verraadt meteen de teleurstelling: BITTER. Ik ruim het slagveld op dat ik zojuist veroorzaakt heb en ga rustig zitten om hopelijk nog te genieten van het eerste sapje – misschien was het eerste slokje even wennen? –
Ik neem nog een paar slokjes er merk dat dit toch echt niet mijn sapje is. Zo snel mogelijk wil ik deze weg hebben, maar dat lukt niet echt. Het komt zelden voor dat ik een zelfgecreëerd sapje niet lekker vind dus een beetje teleurgesteld ben ik wel.
Als ik 1/3 op heb, ga ik zielig doen: “IK WIL NIET MEEHEEER”, denk ik. Met mijn rietje (ik drink alle sapjes deze dagen met rietjes) draai ik rondjes in de sap. Ik bekijk het met één oog en dan met de ander en neem weer een paar slokjes. Als ik weer naar het glas kijk, is er amper iets uit.
Ik neem nog een paar slokken en als er ¼ overblijft, vind ik het wel genoeg geweest. Ik zit ontzettend vol en zet meteen thee om die vieze smaak weg te spoelen.
Om 11.45 krijg ik trek en om 12.15 drink ik mijn tweede sapje. Deze smaakt beter en ik drink mijn glas met moeite helemaal leeg. Niet omdat ie vies is, maar omdat je echt snel vol raakt.
14.45 begin ik aan mijn derde sapje. Ik doe er maar liefst een uur over, wederom omdat zo’n sapje erg vullend is. Ik snap er niets van. Met mijn energie gaat het goed maar ik ben druk bezig waardoor ik niet door heb dat ik het eigenlijk steenkoud heb. Nu komt dat weleens vaker voor en ik trek mijn jas aan – ja, binnen ja. – Maar na mijn derde sapje merk ik opeens dat mijn vingers blauw zijn?! Eigenlijk vind ik het wel grappig, ik maak er foto’s van en stuur ze rond. Ik denk namelijk dat het te maken heeft met de witte vingers die ik vaak krijg als het koud is, ook wel Raynaud fenomeen genaamd. Maar na de foto’s te hebben rond gestuurd krijg ik al snel een paar bezorgde mensen op mijn dak. Dat ik wel moet uitkijken, dat dit echt niet oke is en ik anders maar moet stoppen met die sapkuur. Ik bedenk me dat als het echt niet gaat, ik altijd nog een stuk fruit kan eten maar eigenlijk voel ik me prima dus aan stoppen, denk ik nog niet. Na mijn vingers opgewarmd te hebben worden ze al snel weer normaal en ik drink thee.
De vijf sapjes die ik wilde drinken, lukt niet. Rond 17.00 uur krijg ik trek en uiteindelijk drink ik rond 18.15 mijn vierde sapje op. Of nouja sapje, het is voornamelijk amandelmelk maar ik doe er ook nog een halve banaan bij voor een beetje extra power (en de lekkere smaak natuurlijk). Daarna ga ik naar de bioscoop, gelukkig maar vijf minuten fietsen. Van de hele dag juicen krijg je een vreemde smaak in je mond dus het is wel fijn als je constant water bij je hebt om lekker te spoelen. De film vind ik razend interessant (‘Spotlight’: aanrader) en ik denk amper aan mijn sapkuur. Als ik een pizza voorbij zie komen in beeld bedenk ik me pas hoe graag ik die wil, maar zonder die sapkuur had ik dat waarschijnlijk ook gedacht. Als de film afgelopen is, heb ik wel echt trek. Gelukkig had ik nog wat van mijn vierde sapje over en ik drink die rustig op na afloop. Eigenlijk heb ik nog best veel energie, dit verbaast me ontzettend! Het lijkt wel of ik hier meer energie van krijg. Mijn buik doet verder ook normaal (misschien omdat ik sowieso al veel groente en fruit eet?) alleen moet ik heel vaak plassen.
Die avond liggen we in bed en ik kan het alleen maar over eten hebben. Hij fantaseert gezellig mee en je wil niet weten hoeveel gerechten er voorbij komen. We bedenken zelfs al wat we na mijn sapkuur gaan eten (PIZZA!). ’s Avonds droom chocolade die voor mijn neus wegrennen.