Na een paar maanden gereisd te hebben, en op allerlei soorten plaatsen te zijn geweest, ben ik eruit. Ik houd van een jungle omgeving en van het strand. Bergen vind ik wat minder interessant (klinkt zo verwend…). Vandaar dat ik waarschijnlijk helemaal onder de indruk van Brazilië was en ook van deze jungle experience…je kan er maar achter komen he 😉

Dan nog iets: Ik merk dat de tijd voor mezelf me goed heeft gedaan. Ik merk dat als ik alleen ben, ik veel meer tijd neem om de dood van papa te verwerken. En als je beide in een relatie door een moeilijke tijd gaat is het lastig om elkaar te helpen. Eerst jezelf helpen is dan belangrijker zodat je er daarna weer voor elkaar kan zijn. (Ook al ben ik heel blij dat we samen naar de jungle zijn gegaan want dat was ontzettend leuk!)

We hebben nog een vlucht naar Iquitos staan (de jungle) en daarna een vlucht naar Colombia. We besluiten om in Colombia opnieuw even alleen te reizen en te kijken hoe dat gaat. En dan nog iets leuks: de eerste 1,5 week in Colombia komt Shannon langs. Daarover volgende x meer want dat is ook nog een leuk verhaal.

Nog een oja: vrijdagavond is mijn telefoon gestolen. We waren uit geweest (Shannon en ik), alles ging dicht en we stonden buiten nog even te kletsen. Er stonden een paar verkopers om ons heen en hoogstwaarschijnlijk hebben ze mijn telefoon uit mijn tasje gehaald. Verder heb ik er gelukkig niets van gemerkt (je hoort weleens van die horror verhalen) en mijn pasjes etc heb ik ook nog. Natuurlijk is het ontzettend balen, maar er zijn ergere dingen in de wereld. Na even wikken en wegen heb ik besloten om geen nieuwe (tijdelijke) telefoon hier te kopen omdat dit uiteindelijk maar voor 4 weken zou zijn. Ik heb mijn laptop bij me en eigenlijk vind ik het wel een avontuur om even zonder telefoon te reizen… ben benieuwd!

Tijdens het verblijf in de Jungle ben ik weer eens gaan schrijven in mijn boekje. Eigenlijk zijn dat de beste momenten: schrijven op het moment dat je er bent, en niet 3 weken laten (OEPS). Dus ik ga even stukjes ervan overschrijven.

Dagboek in de jungle

30 april, 7.30 u ‘s ochtends

“Ik voel me eigenlijk best op mijn plek in de jungle. Ik had verwacht dat ik het wat meer wennen zou zijn maar ik dat is niet zo. Alleen de muggen zijn meer dan irritant.

Vanochtend werd ik wakker met de geluiden van de jungle. Alle dieren worden wakker, vooral de vogels en aapjes hoor je… Het geluid is eigenlijk niet te beschrijven, maar het is zo ontzettend mooi en fijn om zo wakker te worden. Vannacht zijn we op zoek gegaan naar krokodillen. In een klein bootje, op elkaar gepropt ga je het donker in. Echt heeeel donker. We hebben geen grote krokodil gezien (die houden zich goed verstopt) Maar de tourguide had een kleintje gepakt en die mochten we vasthouden maar dat vond ik maar niks dus dat heb ik niet gedaan (vond het een beetje zielig).

Overdag ook op de boot gezeten en pink dolphins gezien. Daar stel je je iets heel moois en romantisch bij voor maar eigenlijk zijn ze best lelijk, haha! Oh en: aapjes gezien! Dat was zooo leuk! We kregen allemaal een stukje banaan en we gingen dichter aan de kant met de boot en opeens lopen er 3 apen de boot op. Op dat moment vond ik het best spannend: durfde echt die banaan niet te geven. Even de kat (of beter gezegd: aap) uit de boom kijken en toen durfde ik wel. Uiteindelijk had ik een wild aapje vast zo ontzettend schattig, als een baby lag ie in mijn armen. Maar toen werd er een andere aap jaloers en sprong op mijn hoofd/schouder. Daar heeft Robin een paar leuke foto’s van genomen, haha! (Overigens zijn de aapjes hier heel anders dan in Azie want ik hoor dat ze daar niet zo leuk zijn en alles afpakken omdat ze het willen ruilen voor eten, maar daar heb ik dus geen ervaring mee 😉 ).

Ook merk ik dat 1 dag jungle je al zoveel rust geeft. Geen WIFI, geen andere afleidingen en ’s avonds doen we fanatiek het spel : Weerwolven. Voor wie dit nog nooit heeft gedaan: ga dit een keer doen. Eigenlijk heb je alleen een groepje mensen nodig en een paar kaarten en spelen maar. Ik was de eerste avond dus continue de wolf en dat zag je vaak aan mijn hoofd (vooral Robin natuurlijk), maar de dag erna ging het steeds beter en lukte me het om steeds beter het spel te spelen (eigenlijk een partijtje bluffen en liegen als je de wolf bent, haha).

Echt tof ook om dit met vreemde mensen te spelen, maakt het nog moeilijker ook. En goed ook dat er geen wifi was want dan hadden we nooit zulke leuke avonden gehad als deze!

De vlucht van Lima naar Iquitos zat ik… (3 x raden) niet naast Robin maar naast een opaatje! Haha, kon ook niet anders. Het was een Canadese opa en hij had gevochten in de oorlog en in Duitsland, Vietnam en weet ik veel waar allemaal gewoond. Het was zo’n poepie! En hij zei dat hij jarenlang alcoholist was geweest en dat hij in die periode ook  zijn huidige vrouw had leren kennen maar het op dat moment niet werkte. Daarna is hij gestopt met alcohol drinken en 1,5 jaar daarna kwam hij haar opeens weer tegen op straat. ‘When it is meant to be, it is meant to be’, zei hij toen. Ahhhh mijn hartje stroomde over van liefde. (Zijn vrouw zat trouwens weer naast hem tijdens dit gesprek, ook al zo’n schat).”

30 april 14.00 u ’s middags

“We komen net uit een wandeltocht door de jungle. Echt geweldig, maar VOL MET MUGGEN, niet normaal. Na een paar uur was ik er wel weer klaar mee want ik zit helemaal onder. Maar het was zo interessant. Even een paar dingetjes die we gedaan hebben

– We kwamen bij een boom aan en daar liepen termieten op. De tourguide plaatste zijn hand op de boom en de termieten liepen zo zijn hand op, bijna vol was zijn hand! Daarna haalde hij zijn hand eraf en scrubt hij als het ware met zijn andere hand, de termieten over beide handen. En dan heb je dus een natuurlijke muggenspray want de termieten ruiken naar lemon! Dat wilden wij ook wel met al die muggen (jammer dat dit een beetje op het einde was want het had wel eerder van pas gekomen, haha).
– Robin at een worm die smaakt naar cashew (volgens Robin). Volgens mij werden ze Coco wormen genoemd? Onze guide vertelde dat als mensen dagen door de jungle lopen en ze hebben honger, ze een stuk of 10 van die wormen eten en dat voldoet aan een volledige lunch!
-En Robin had de eerste avond een thee op met een plant erin, waarvan je diarree overgaat. En ook nog een andere plant hadden we in de jungle gedronken (de guide hakt een beetje schors van een boom en dan knijpt hij erin en krijg je een soort sap) dat schijnt heel gezond te zijn en ook voor diarree. (Best handig)
-Oja en schors van een boom dat je kan koken en dan kan drinken als je het koud hebt want daar krijg je het weer warm van.

Ik vind dit allemaal zo bijzonder! Na een paar uur in de jungle denk je toch echt: er is veel meer dan wij denken. Wij maar naar de apotheek en dan werkt het soms nog niet, of is het niet goed voor je. Na zo’n dag denk je echt: wij gebruiken en waarderen te natuur veel te weinig! Ik bedoel, in Nederland kan je niet schors van een boom afhalen en opdrinken, dat snap ik ook wel. Maar ik denk dat we de natuur te weinig waarderen. Hier leven ze echt samen met de natuur en dat is heel mooi om te zien.

Voor mij is het nu echt zo dat als je in de jungle bent, even weg van alles, ‘back to basics’ je weer tot jezelf komt en weer snapt waar het leven allemaal over gaat en wat ertoe doet in het leven. En ik ben pas 24 uur hier, kan je nagaan. Ik denk dat het iets is dat je echt zelf moet ervaren, want misschien klink ik nu veel te ‘ver’ met mijn ‘back to basics’ verhaal.

Ook net gezwommen in de Amazone. Ulgh ik dacht eerst: ga ik echt niet doen (het is zegmaar bruin water). Maar gewoon badpak aan (er is nog geen nieuwe bikini) en zwemmen en niet denken wat voor beesten er allemaal in leven. Daarna lekker lunchen en een uurtje chillen.

In Nederland is alles zo gehaast. Begrijp me niet verkeerd, ik ben Nederland ook echt wel meer gaan waarderen na die maanden reizen, maar ik denk dat het best een tandje minder kan. We werken hard en voor ons werk doen we heel veel, maar hierdoor eten we achter onze computer? Als we zoveel voor ons werk of voor anderen kunnen doen, dan kunnen we toch ook beter voor onszelf zorgen of meer tijd voor onszelf nemen? Iets dat we soms best wel vergeten. Het is leuk om hierover na te denken, vooral in de jungle want dan krijgt je allemaal ideeën en je creativiteit staat op 100%. Ook leuk om het hier samen met Robin over te hebben omdat we beide merken wat de tijd in de jungle met ons doet.”

1 mei 12.00 uur

Gistermiddag zijn we weer het water opgegaan. Dit keer de andere richting op en veel aapjes gezien! En een stukje op het ‘donkere’ stuk gevaren, hier zitten de gevaarlijke dieren, zoals de Anaconda. Haha ik zei altijd Alaconder, (zat nog een beetje met de vogels in m’n hoofd) toen lachte Robin me keihard uit en leerde hij mij op 26jarige leeftijd hoe die grote, dikke slang nu echt heet.

’s Avonds zouden we een tocht gaan maken door de jungle maar ik had niet zoveel zin eigenlijk. Weer al die muggen… laat maar. Maar uiteindelijk toch meegegaan en dat was toooof! Haha ik was helemaal niet bang, vond het heerlijk in de modder banjeren in het donker. Word er steeds beter in. Voelde me best op m’n gemak met mijn zaklampje. We zagen zo’n harige, donkere spin: tarantula, een slang en een mega kikker, die laatste hebben Robin en ik ook aangeraakt. Echt een mega beest is dat joh.

Daarna nog een paar potjes wolven met de club en toen naar bed. Om 4.45 ging de wekker om te varen en de ochtendgeluiden te beluisteren. Echt die geluiden… ik heb het al gezegd maar ben echt verliefd op die geluiden. Na de boottocht weer slapen, ontbijten en… VISSEN haha. Ik dacht eerst; zal ik wel meegaan, ik vind vissen echt saai en niet leuk, maar (wederom) toch meegegaan. Robin vond het helemaal geweldig, en dat vond ik dan weer leuk om te zien, die grote lach op zijn gezicht (vooral als ie een piranha aan de haak had). Maar ik had ook een belangrijke functie, namelijk: water uit de boot scheppen haha. Want die kwam langzaam onder water te staan. Op het einde heb ik ook nog even gevist, zo’n 5 minuten, maar ik had beet. Ik trok ‘m uit het water en toen ontsnapte de vis (vond ik niet erg). Robin had zo’n 5 vissen gevangen. ‘Nooit gedacht dat ik nog eens met jou zou vissen!’, zei Robin. Daarna heeft Robin de vissen ook nog schoongemaakt in de keuken. ‘Als je vis eet, moet je ze ook kunnen vangen en schoonmaken’, zei hij. En daar ben ik het ook wel mee eens 😉

Tot zo ver de verhalen uit de jungle. We hebben er 2 nachtjes geslapen en het was ontzettend leuk maar ook fijn om weer terug te gaan om een goede douche te kunnen nemen (er kwam een straaltje koud water uit de kraan, wat voor in de jungle prima is maar daarna is het wel lekker om weer iets meer luxe te hebben) en een beter bed!

Terug naar het vaste land

Die dag erna zijn we lekker aan het chillen. ’s Middags zitten we op het terras en we ontmoeten leuke mensen. Een man uit Londen die sinds 3 maanden in Iquitos woont. Hij werkt voor de protestantse kerk en hij vertelde daarover. Anders zou ik zo iemand niet zo snel spreken en het was een hele relaxte, aardige man. En daarna 2 Amerikaanse stellen, ook heel gezellig mee gehad. Dat zijn toch wel de meest bijzondere momenten aan het reizen. Een dag niks doen en dan van alles op je pad komt, en met van alles bedoel ik deze keer de mensen die we ontmoeten.

’s Avonds gaan we met de jungle groep eten. De volgende dag bezoeken we de grote markt met de jungle groep. Een bijzondere ervaring… maar zo vies. Jeetje hoe kunnen mensen hier zo leven, denk je dan. Grappig want dat denk je soms in de negatieve vorm maar ook in de positieve vorm.

Maar op zo’n markt… ik hoef vast niet te vertellen dat er allemaal dode beesten liggen op een houten plank waar allemaal vliegen op af komen… We lopen een uurtje een beetje rond en dan is het ook wel weer klaar. Ik ben ook heel gevoelig voor geur en die geuren daar… oef. Twee jongens van de groep hebben allemaal inkopen gedaan want ze gaan ’s avonds thaise curry maken, woooow en die is lekker! Jammie.

Robin heeft een fan!

Oja en dan vergeet ik nog bijna iets, als we op de markt lopen horen we opeens harde muziek. We lopen in die richting en lopen langs een dansende jongen die grote mannen heel leuk vindt. Want eerst probeert hij met een jongen van onze groep te dansen maar die duwt hem weg. Dan gaat hij naar Robin, en Robin loopt rustig door terwijl de jongen voor hem danst. Het is heel grappig om te zien. Dan gaat de jongen achter Robin lopen en springt opeens op zijn rug en doet een dansje. Ik ga erachter lopen en het is zo’n grappig gezicht. Echt net een klein aapje op Robin. En Robin loopt rustig door, haha alsof er niets aan de hand is. (Ik ging er ook achter lopen om te kijken of hij niet stiekem zijn portemonnee of iets uit zijn broekzak haalde natuurlijk;) )

Die middag gaan Robin en ik naar een restaurant met zwembad, midden op het water. Het is mooi hoe ze het allemaal hebben opgezet, zelfs het bootje naar het restaurant. Het eten vinden wij helaas wat minder, maar het is er wel erg mooi. Vooral als het de zon wat gaat zakken (en Robin foto’s maakt).

En dan komt er een einde aan ons Peru verhaal. De volgende ochtend vertrekken we naar het vliegveld voor onze vlucht naar Lima, om vervolgens van Lima naar Colombia te vliegen. Op het vliegveld willen we beide een luchtje kopen. Robin is er al snel uit: hij neemt die hij altijd had. Maar ik wil iets nieuws. En Robin vindt niets lekker ruiken. Volgens hem ruikt alles ‘alsof er een bos bloemen binnenkomt’, waarop ik met mijn ogen rol. Uiteindelijk vind ik toch een lekker luchtje, en Robin vindt het ook lekker, dit ruikt niet naar ‘een bos bloemen’. Allebei blij.

Hij noemde me Tarzan, ik zei: Nee Jane!

Robin en één van de piranha’s

De aapjes!

Robin en de worm die naar cashew smaakt