Het begon in september 2010. Ik had een studie gekozen die me wel leuk leek, en deze studie was toevallig in Amsterdam. Ja toevallig ja, ik had geen studie uitgekozen omdat ik in Amsterdam wilde zijn.
Vanaf de eerste dag van mijn studie, werd ik dikke vriendinnen met klasgenoot B en daarnaast bouwden we al snel een vriendengroep op. Samen ontdekten we het leven naast het studeren in Amsterdam – wat natuurlijk veel interessanter was – en ik kan me nog goed de dag herinneren dat ik op een ochtend (het zal in november geweest zijn) op Amsterdam Centraal liep en dacht:
‘Ja, ik heb het te pakken. Ik ben verliefd op deze stad.’
Vooral het eerste jaar, en toen ik net in Amsterdam woonde, had ik het behoorlijk te pakken. Nu vind ik het al vaak ‘gewoon’ dat ik in Amsterdam woon. Maar met zo’n mooie dag als gisteren, geniet ik dubbel van het wonen in onze mooie hoofdstad.
De laatste paar maanden was ik tot en met mijn neus in mijn sjaal en mijn muts kwam net boven mijn ogen (iets met een koukleum zijn), dus kreeg ik niet veel van de stad mee. Maar gisteren pakte ik de racefiets en kon ik de lente alweer een beetje ruiken. Net even een andere route fietsen en stilstaan langs de kade om uit te kijken over het Oosterdok. Extra blij maakt het me.
Het is heerlijk om echt van deze dagen te kunnen genieten, hoe simpel ze ook zijn. Doe mij meer van deze dagen.
De winter heeft ook zijn charmes maar ik kan nu niets anders zeggen dan:
‘Lente, kom maar tevoorschijn hoor, we zijn er weer klaar voor!’