Om meteen maar de titel van dit stuk neer te halen: ik geloof hier niet in. Hoe ik hier dan wel op kom? Zojuist stond ik in de sportschool (ja ja de sportschool is de beste inspiratiebron voor me) en ik was wat oefeningen aan het doen. Twee vrouwen stonden tegenover me en ik hoorde de ene vrouw zuchten en tegen de andere vrouw zeggen: ‘Na, ik houd ermee op hoor. Je hebt doorzetters en opgevers en ik ben een opgever. Kan ik ook niks aan doen. Jij bent echt zo’n geboren doorzetter.’
(Nu moet je dit even voorstellen met een Amsterdams accent. Geloof me, maakt deze zin dubbel zo leuk.)
Ik hoorde deze opmerking en mijn hoofd was even niet meer bij mijn oefeningen. Je bent een opgever? En daar kan je niets aan doen? Ho is even!
Daar geloof ik dus niet in. Je maakt van jezelf een opgever als jij dat iedere keer tegen jezelf zegt, als iets niet lukt.
Zijn er sommige dingen moeilijk in het leven? Jazeker.
Helpt het dan om maar niets te doen, de makkelijke weg te kiezen? Misschien op het moment wel maar op de lange termijn niet.
Iedere dag, nee, zelfs ieder moment kan je voor jezelf beslissen wie je wil zijn, hoe je in het leven staat en hoe je dag eruit gaat zien. Natuurlijk gaat iets de ene keer beter dan de andere keer. Zo gaat het met alles. Als je op blijft geven, zoals de vrouw in de sportschool, ga je inderdaad jezelf als opgever zien. Terwijl als je – op een gezonde, leuke manier – door blijft zetten, dit vanzelf je patroon wordt en je zo minder geneigd bent op te geven.
En iedereen heeft weleens van die dagen dat je in de sportschool staat, om maar even de sportschool als voorbeeld te noemen, en denkt: ‘Jongens, wat doe ik hier? Vandaag lukt het gewoon even niet’, om wat voor reden dan ook. Prima, dat maakt niet uit. Maak af waar je mee bezig bent, accepteer dat dit niet je beste sportsessie ooit is en ga desnoods eerder naar huis.
Het ding is om jezelf niet te straffen als je je dag niet hebt. En daar bedoel ik mee: jezelf naar beneden praten.
Probeer deze dagen te accepteren want je kan niet altijd, overal, elke dag 100% geven. Het accepteren is makkelijker gezegd dan gedaan, ik weet het.
Een doorzetter (en dat zit in iedereen) geeft toe aan zichzelf dat ie een baaldag heeft, om vervolgens de volgende dag er weer voor te gaan. Of desnoods die dag erna als het wat langer duurt. Daarbij denk ik ook: stapje bij beetje. Je kan niet alles in 1 keer, dat moet natuurlijk ook groeien.
Maar of je door blijft gaan en het blijft proberen in plaats van makkelijk op te geven, dat kun je iedere dag opnieuw voor jezelf beslissen.
LIEFS