‘Ik heb het zo druk’, was een zinnetje dat ik zo’n twee jaar geleden zeer regelmatig gebruikte. Toen ik ziek was ging ik eens even na hoe vaak ik in mijn leven rust neem of niets doe. Uhm… nooit. Netflix? Ik snapte niet waar mensen de tijd vandaan haalde. Wanneer had ik überhaupt op een bank gezeten en niets gedaan?

Iedere week zag mijn agenda er ramvol uit. En ik vond het maar wat leuk.

Zelfs de weken dat ik in het ziekenhuis lag, had ik iedere dag twee a drie bezoekjes. Nu vroegen vrienden wel aan mij of ze langs konden komen, dus ik hoefde niets zelf te vragen, maar ik plande het wel allemaal zo ‘lekker vol’ in. Sommige zusters maakten zich zorgen: ‘Je moet wel je rust nemen he, als het niet gaat dan stuur ik ze gewoon na een half uurtje weg.’ Maarja dat vond ik ook zo wat, ze waren helemaal voor mij naar het ziekenhuis gekomen en het is een fijne afleiding – je voelt je natuurlijk ook een stuk minder ziek. –

Maar dan komt de tijd dat je echt heel moe bent van de chemo’s en dat het niet meer én én én is maar óf óf óf. Jep, keuzes maken dus. Als ik een uurtje met die ga afspreken, moet ik de rest van de dag rusten. KILLING was dit voor mij. Ik ben mezelf vaak genoeg tegengekomen.

Ik weet nog zo goed dat het stapje voor stapje beter ging en ik tegen een huisgenootje van me zei: ‘WOW kijk, ik heb weer meerdere afspraken in mijn agenda staan, hoe fijn is dat!’ Ze snapte er niets van, toch fijn een lege agenda!?

Maar ik had zo lang gedwongen een lege agenda gehad, ik was er klaar mee.

En nu bruis ik dus weer van de energie en kan ik weer én én én. Alleen zoals twee jaar geleden én én én, dat wil ik niet meer. Dus dan ga je een beetje zoeken naar wat wel werkt. En ik denk dat er vast wel meer mensen zijn die hier tegenaan lopen. Dus even een lijstje/lesje ‘hoe-creëer-je-een-chille-agenda’, voor mezelf en aan jullie:

• Niet te ver vooruit plannen. Ik deed het vroeger al-tijd maar ik probeer het nu zo min mogelijk te doen. Ik wil echt niet nu al weten met wie ik wanneer over een maand ga eten. Oke, soms kan het niet anders maar over het algemeen denk ik dan: weet ik veel of ik daar over een maand zin in heb?
• Afspraken afzeggen. Wat een stomme eigenlijk, maar ja dit doe ik een stuk vaker dan voorheen. Als ik merk dat iets echt niet gaat lukken en ik mezelf in allemaal bochten moet wringen, zeg ik dingen af. En dit klinkt niet leuk en het is ook niet leuk. Maar diegene heeft er niets aan om met een halve Anouk te zijn. En ik zelf al helemaal niet.
• Twee avonden in de week vrij houden. Voor jezelf. Als ik dit voor mezelf aanhoud, houd ik er sowieso één in de week vrij. Gewoon een avond dat je thuis bent, niets hoeft en niets moet. Ik vond het even wennen maar het is heel fijn.
• Tijd voor spontane acties. Eigenlijk komt dit voort uit punt 1, als je minder plant heb je een legere agenda en is er meer ruimte voor spontane acties! Mensen die hier nul moeite mee hebben denken vast: mens waar heb je het over, doe gewoon. Aan deze mensen: ik benijd jullie, haha.
• Neem het leven niet te serieus. Ik houd van de Spaanse taal en daarbij hoort ook het welbekende: Mañana, mañana, dit ‘sausje’ probeer ik stukje bij beetje door mijn leven te gooien. Niet alles moet vandaag. Morgen is er weer een dag.

Leuk detail: terwijl ik dit blog schrijf, kijk ik naar mijn agenda en zie dat deze toch best volgeklad is.

Dat is ook niet erg, zolang je maar leert te schakelen naar lagere versnellingen ;)…