‘Wat gaat ze nu weer doen?’, hoor ik jullie denken. Ja, dat heb ik me de afgelopen tijd ook weleens afgevraagd. Begin september schreef ik me in en toen leek het allemaal nog heel ver weg, dus hoefde ik er niet zo over na te denken. Ik had een schema bedacht zodat ik iedere dag ging oefenen en het zo rustig kon opbouwen. Maar in de praktijk ging dat toch iets anders dan hoe ik me het had voorgesteld. En toen was het ‘opeens’ kerst en dacht ik: ‘Oeps, het is al bijna zover!’
Wat ik ga doen? Tien dagen Vipassana meditatie beoefenen. Dit doe ik niet thuis, ergens intern met meerdere personen. Wat houdt het precies in? Uh nou eigenlijk de hele dag mediteren, zou ik nu zeggen. Want je mag niet praten, niet lezen, geen internet (en dus geen telefoon) gebruiken en… niet schrijven. En dat laatste is voor mij het moeilijkste, denk ik nu.
Je mag ook geen (oog)contact hebben met andere deelnemers. Los van audiolessen, is het echt de hele dag stil om je heen, dus het wordt ook stiller in je hoofd (dat is de bedoeling). Waarom ik dit ga doen? Drie jaar geleden heeft mijn broertje dit gedaan in Nepal. ‘Dat moet je echt een keer doen Anouk, ik kan het wel uitleggen maar het is bijna niet uit te leggen’, vertelde hij me toen hij kort daarna weer thuis was. En ik denk ook dat het iets is dat je zelf moet ervaren omdat het in principe ook allemaal in jezelf gebeurd, en dat is voor iedereen anders. Het stond al een tijdje op mijn denkbeeldige lijstje in mijn hoofd, maar niet per se bovenaan. Na onze reis ging het wat hoger op mijn denkbeeldige lijstje staan, en toen ik zag dat het in januari in Nederland werd georganiseerd, dacht ik: ‘BINGO!’ Want wat moet je anders in januari ;)?
Gisteren lagen we in bed en zei ik: ‘Dan hebben we dus ook tien dagen geen contact.’
‘Oja, dat is raar. Je ziet elkaar wel vaker een paar dagen niet, maar dan kan je wel altijd appen ofzo.’ Hij vindt het tof dat ik dit ga doen en hij hoopt stiekem dat ik daarna wat vaker mijn mond houd, hahaha.
Ik heb geen idee wat ik kan verwachten en tegelijk wil ik ook geen verwachtingen hebben en er open ingaan. Maar hoe dichterbij het komt, hoe spannender ik het begin te vinden. Ik ben heel benieuwd hoe ik het ga ervaren. Eind januari zal ik jullie laten weten hoe het was!
Wauw wat spannend, zeg. Heb er wel eens aan gedacht om dit een weekend te doen maar 10 dagen! Tis nu zover, ik zou zeggen, ga het beleven. Slechter word je er iig niet van. Ik wens een een inspirerende en vooral rustige tijd en wacht met spanning op je verslag.
Liefs Lucienne Sepp (van bes’tof)
Hi Lucienne! Precies, slechter word je er niet van dus alles is meegenomen. Ben heeeel erg benieuwd en ga zeker verslag doen (hoop dat het een beetje uit te leggen is haha, we gaan het zien)! Liefs!
Jeetje Anouk. Dat zou echt niets voor mij zijn. Ik sta al pratend op. Vroeger op de kleuterschool werd er al gezegd Beppie praat om het praten.
Ik hoop dat het je een heel goed gevoel gaat geven. Dat je tot rust kan komen. Collega van mij heeft dat een weekend in een klooster gedaan en was ook heel enthousiast.
Ik wens je heel veel rust gezondheid en een liefdevol 2019. Xxx Dikke kus Bep
Haha, ja ik dacht ook ‘hoe ga ik me redden zonder te praten’, maar uiteindelijk viel het mee, dat niet praten. Na een paar dagen wen je er wel aan en is het eigenlijk beste lekker. Ik vond het een mooie ervaring en zou het iedereen aanraden om een keer te proberen. Liefs en een mooi 2019!