Zelfgemaakte sap. Bijna iedere dag staat het bij mij op het menu. Na mijn chemo’s vond ik wel dat ik het verdiende om wat extra vitamines binnen te krijgen dus heb ik zo’n slowjuicer (ja zo heet een sappenmaker officieel) aangeschaft. Persoonlijk vind ik het echt een top aankoop!
Omdat ik echt niet wist wat ik allemaal in zo’n ding kon stoppen heb ik ook maar een boek aangeschaft met wel ‘150 saprecepten’, dus ik kan wel even vooruit. Sommige sapjes bevatten twee ingrediënten en voor een ander heb je weer tien dingen nodig. Persoonlijk heb ik geen zin om tien ingrediënten in een sap te doen (mij te veel werk) dus meestal houd ik het bij 4 a 5 dingetjes. Heb je ook een slowjuicer of wil je er één aanschaffen dan zou ik het sowieso aanraden om zo’n recepten boek aan te schaffen, zodat je ook echt weet waar je mee bezig bent.
Toegegeven: (de naam zegt het zelf al) sap maken met een slowjuicer duurt best lang maar oefening baart kunst. De eerste paar keer was ik dik een half uur kwijt aan zo’n sap maken.. jeetje dat doe je ook niet voor je lol. (ligt er waarschijnlijk ook aan dat ik het fascinerend vond hoe zo’n ding werkt en ik bij elk stukje wilde kijken wat ie deed.. en dan heb ik het nog niet gehad over het ding in elkaar zetten die eerste paar keren.. oef)
Nu weet ik welke ingrediënten lekker zijn bij elkaar, hak ik ze zo in de juiste formaten en hup ze gaan de machine in. Binnen 10 minuten een sapje op tafel!
Met zekerheid kan ik zeggen: Anouk hartje sapjes!