Een eigen website, ingeschreven bij de Kamer van Koophandel, met verschillende ondernemers spreken en ga zo maar door. Want het is een feit: sinds augustus ben ik freelance copywriter en journalist. Maar daar ging nogal wat aan vooraf…

Want de afgelopen tijd was ik zoekende naar een baan. Voor mij had mijn periode van niet werken te maken met herstellen van mijn ziekte. Dit heb ik gedaan en hier heb ik de tijd voor genomen maar nu ik me weer helemaal goed voel,  kon ik niet wachten om weer aan de slag te gaan.

Maar ik wist niet zo goed wat ik precies wilde dus bracht ik dagen door, opzoek naar vacatures. Van sommige vacatures werd ik ontzettend enthousiast en zag ik mezelf al helemaal ergens aan de slag gaan. Mijn lichaam schreeuwde: ‘JA IK VIND DIT LEUK EN IK WIL DIT ZO GRAAG!’.

Dat nog 80 andere sollicitanten er ook zo over dachten, is een feit.

Na een tijdje word je iets minder kieskeurig en ga je ook op vacatures solliciteren die je op zich wel leuk vindt. En daarna heb je nog de categorie ‘vacatures die niet echt Anouk zijn maar mezelf wel aanpraten dat dit heel goed bij me kan passen.’ Op zo’n moment verzin ik dus argumenten waarom dit leuk is voor mij.

Ik kan je vertellen: word je niet blij van. Niet leuk voor de ander en al helemaal niet leuk voor jezelf. Wat daarna bij mij kwam is vooral frustratie naar mezelf. Want waarom probeer ik mezelf te overtuigen om iets leuk te vinden?

Stiekem wist ik het antwoord wel; dit zou het laatste stukje zijn dat ik nog wilde oppakken in mijn ‘nieuwe’ leven, het werken.

En toen maakte Hij –  na mijn ratelbui over dat ik mezelf banen aanpraat en waarom ik dit doe –  deze opmerking: ‘Waarom ga je niet freelancen?’

Hij stond daar – zo relaxt – terwijl ik hem vanaf de bank met een schuin hoofd aankeek. En toen, alsof er een heel groot lampje ging branden. Dit was het. Dit moest ik doen.

Na zijn opmerking kwam er het volgende in me op en ik sprak het hardop uit: ‘Als ik al het geld en de vrijheid had om te doen wat ik maar wilde, dan zou ik hiervoor kiezen.’  Op dat moment wist ik dat dit de juiste beslissing was. Hij keek me aan alsof ie dat allang wist maar ik het zelf nog even moest ontdekken.

Soms heb je even dat duwtje in je rug nodig.

Ik had er wel eerder over nagedacht om te gaan freelancen maar had deze optie altijd als iets gezien dat ik in de toekomst moest doen. Maar waarom ook wachten? Toen ik me er goed in had verdiept – want naast dat het goed voelt moet je ook even met je verstand ernaar kijken – kon ik alleen maar concluderen dat dit een hele goede keuze zou zijn.

Wat een opluchting is deze stap. Dit is wat ik wil en ik ga het nú doen want het leven wacht niet. Ja maar Anouk wát ga je dan precies doen? Klik maar hier: anoukarkesteijn.com